Scala - scratch the surface

Nareszcie! Trafiłem na naprawdę fajne wprowadzenie do języka Scala, które ostatecznie dało mi posmak tego języka, zobligowało do za instalowania Scala IDE na komputerze i napisania kilku prostych klas, oraz fragmentu kodu.

Mowa oczywiście o Scala for Java Refugees Daniela Śpiewaka, żałuję tylko, że nie trafiłem na to trzy lata temu (wpisy są z 2008 roku), ale może to była też kwestia dojrzewania do tego języka? Nie wiem. Wiem jedno, że język jest naprawdę fajny, chociaż w przeciwieństwie do Rubego - to co napiszę zdarza się nie działać.

Język jest ogromny i jego poznawanie może mieć wyłącznie charakter stopniowy. Jest tego po prostu za dużo. Zresztą, każdy język programowania ma obszary, których nigdy nie potrzebowałeś, nie używałeś - Scala ma ich po prostu więcej.

Na razie jednak zaczynam pisać projekt w Rails-ach, a w świecie JVM przygotowuję się do Certyfikatu wydawanego kiedyś przez Sun, a teraz Oracle, dla programistów Java. Tak więc "mieszanie" sobie Scali z Javą może być niebezpieczne na tym etapie. Do następnego razu.

Java w nowych projektach i racja jej bytu.

Czas języków programowania dawno minął - nastał czas dialektów maszyn wirtualnych.

Od kilku dni w firmie zatrudniani są programiści języka Java. Po rozmowie z zatrudniającymi managerami załamałem się - bo niby dlaczego Java?

Pisząc aplikację dla platformy Android, czy rozwijając Rational Team Concert to czego potrzebujesz to - plik wynikowy, zrozumiały dla JVM, napisany w konkretnej konwencji, używający konkretnych bibliotek a nie Java!

Jakie miejsce powinni zajmować dziś programiści C++ czy Java? Rozwijać dalej istniejące, dobrze napisane, oprogramowanie.

W dzisiejszych czasach możemy mówić o dialektach maszyn wirtualnych. Ślepe wybieranie dialektu języka Java do pisania oprogramowania dla JVM to po prostu zaściankowość i ciemnota.

Wiele innych: Clojure, jRuby, Jython, Noop czy chociażby Scala - mogą w danym zastosowaniu znacznie skrócić czas kodowania, podwyższyć jakość oprogramowania, obniżyć stopę występowania błędów, znacznie zwiększyć jakość kodu. W skrócie: skoro może być szybciej i lepiej to po co trzymać się języka Java? Trawestując Martina Klepmann : "Modern language programming is good 'quality filter' for people."

Oczywiście: nadal istnieje wiele powodów, dla których utkniemy z kolejnym projektem w języku Java. Brak developerów danego języka na rynku to podstawowa przyczyna - choć może być ich więcej. Moim zdaniem należy jednak próbować, podejmować wyzwania i ryzykować bycie innowacyjnym - to się opłaci.

Co w językach programowania i web developmencie piszczy

Od czasów, kiedy skończyłem studia bardzo interesowałem się rozwojem języka C++. Na początku bibliotkę Boost, w której ląduje co ciekawsze pomysły, które mają w przyszłości zagościć w języku a potem wersją C++0x. Dzisiaj spojrzałem na wsparcie dla składni C++0x w gcc-4.6 i powiem szczerze, że nie mogę się doczekać kiedy Ubuntu i Debian zostaną skompilowane na tym właśnie kompilatorze. Na razie nie jest dostępny na żadnej dystrybucji - niestety brak go również w paczkach Ubuntu 11.04, ale użycie tego kompilatora będzie szalenie ekscytujące.

Lista wszystkich zaimplementowanych nowinek jest dostępna tutaj: http://gcc.gnu.org/gcc-4.6/cxx0x_status.html

Mnie cieszą dwie: składnia dla for znana z python - gdzie iteruje się po elementach, nie po indeksach oraz lambdy - czyli funkcje nienazwane, które można przekazywać jako parametry.

W sumie powiem szczerze, że mam szaloną chęć napisać coś w C++ :) na przykład stronkę - jest framework Web Toolkit więc czemu by nie spróbować :] Jak się patrzy na listę możliwości to pojawia się UTF-8 i 16, HTML 5 native, async I/O, VML, SVG, PDF, PNG/GIF, SSL, TLS właściwie wszystko czego dusza zapragnie, a czym nie chwalą się żadnej inne frameworki należące do języków skryptowych, które borykają się z różnymi problemami w tej dziedzinie (ostatnio szczególnie frameworki Pythonowe). Można deployować przez FastCGI, postawić na dedykowanym serwerze dostarczonym z frameworkiem albo podpiąć do IIS. Brzmi super :)

C++ staje się naprawdę fajnym językiem, może mniej fajnym niż Go (z frameworkiem web.go) :) ale naprawdę wartym uwagi. Pozostaje czekać tylko czym będzie język Noop i cieszyć się z tego co przyniosą najbliższe lata :)

Jeżeli zaś ktoś chciałby popróbować development na wirtualnej maszynie to przychodzą mi na myśl wyłącznie Lift z języka Scala i z troszkę innej beczki :) ExpressJS dla języka Node.JS.

Jako ciekawostkę dodam, że jeżeli ktoś chce się nauczyć, w jakimś subiektywnym aspekcie języka "idealnego" to istnieje świetny kurs do języka Haskell pod tytułem "Learn You a Haskell for Geate Good!" . Web Development też jest wtedy możliwy - dzięki frameworkowi Snap.

O zapomniałbym. Ostatnio (no już trochę czasu minęło) Zed Shaw stworzył (ten gość chyba się po prostu nudzi) Tir - framework do web developmentu w języku skryptowym Lua. Co więcej wszystko w ramach projektu Mongrel2, który jest jeszcze bardziej imponującą kontynuacją znanego developerom Ruby On Rails serwera Mongrel - tym razem, w drugiej wersji wspiera chyba każdy język programowania.

Przy okazji - dla tych, którzy siedzą wciąż w świecie Python i Ruby. Jeżeli szukacie jakiegoś hiper wydajnego frameworka to nie tylko najnowszym i najnowocześniejszym w architekturze, ale również ewidentnie najszybszym jest Pyramid - jeżeli wierzyć wynikom z artykułu "The great web technology shootout – Round 4: Pyramid vs Django vs TG vs Rails 2 & 3" - bije na głowę dosłownie wszystko. Jednak jest to framework stricte w filozofii i podejściu wykorzystywanym w Pylons - i jego sukcesorem. Co miłe jest to "najszybciej wydany" framework w dziejach macro-frameworków jakie w życiu widziałem bo development zaczął się w Grudniu 2010 a pod koniec Stycznia 2011 wyszła stabilna wersja 1.0 - chociaż to troszkę naciągane bo projekt nie startował od zera ale był adaptacją już wcześniej wydanego Repoze BFG.

Zdradzę jeszcze, że dowiedziałem się iż na PyCon 2011 US, który odbywa się w Marcu odbywają się sprinty, które mają na celu portowanie Pyramid na Python 3 tak więc możemy mieć pierwszy framework działający na Py 3k :) Czy to nie ekscytujące?

Co w ostatnich tygodniach.

Dawno nie pisałem na blogu. Gdy jeszcze dzieliłem czas na studia i pracę starczało mi czasu na wszystko. Obecnie obcowaniem z komputerem staram się ograniczać do siedzenia przed nim w pracy, a wieczory i weekendy spędzać w inny sposób.

Ćwiczę Angielski. Umiałem go świetnie przed maturą, jednak studia inżynierskie skutecznie uwsteczniły mnie w tej materii. Jakiś już czas temu, bo w zeszłym roku, mój manager widząc braki, zorganizował spotkania z lektorką dzięki czemu wtorki i czwartki zaczynam lektoratem z języka angielskiego :) co skutecznie poprawia mi humor na pozostałą część tygodnia.

Co do języków programowania - wciąż używam Pytona, ze względu na jego znajomość zostałem zatrudniony i przez ostatnie 1,5 roku zostawiłem po sobie na tyle skryptów i aplikacji zapisanych w tym dialekcie, że ciężko codziennie się z nim nie stykać. Jednak moje marzenia i pasje kierują się w stronę Node.JS oraz wciąż zagadkowego dla mnie języka Scala.

Node.JS chciałem rozpocząć od przebrnięcia przez fantastyczny podręcznik do JavaScript "Eloquent JavaScript". Niestety, silnie funkcyjne podejście autora do sprawy skutecznie utrudnia mi przyswojenie lektury, a problemy zaczęły się już w rozdziale 4.

Co do Scala jest lepiej. Wiele zawdzięczam prelekcji Mikołaja Sochackiego Aplikacje webowe w Scala i Lift wygłoszonej na Zimowisku TLUGu. Sama prezentacja, jak i późniejsza wymiana doświadczeń w prywatnej rozmowie z prelegentem, pozwoliły mi dojść do wniosku, że trzeba przestać przejmować się, że "czegoś" nie rozumiem i opanować Scalę na miarę swoich możliwości - z czasem poznając ją może po prostu lepiej.

Tak też narodził się pomysł na prostego bloga, z przykładowymi aplikacjami w języku Scala, które skupiałyby się na konkretach i w prosty sposób pozwoliły na zapoznanie się z językiem. Co z tego wyjdzie - zobaczymy. Obecnie robię rozeznanie w silnikach, na których warto byłoby taki "blog" postawić. Z dotychczasowych poszukiwań wszystko wskazuje na Joggera - chyba, że znajdą się jakieś fundusze na zakup i utrzymanie domeny - wtedy będzie to Wordpress. Przy okazji trafiłem na Polski Portal Scala, na którym już w tej chwili można zapoznać się z niemałym zbiorem przykładów kodu w tym języku.

Jednak pierwszeństwo przed projektem Scalowym ma stworzenie Planety Pythona, którego podjąłem się niedawno w ramach mojej działalności w Polish Python Coders Group - wszak na koszulkę jakoś trzeba sobie zasłużyć :). Twarzą w twarz poznałem większość ekipy dopiero na PyCon.pl 2010 i co tu dużo gadać - są genialni. Kocham tych chłopaków za kawał dobrej roboty jaki odwalają, szczególnie na IRCu i Forum - uważam, że mamy fantastyczną scenę Pythonową w Polsce jakiej można tylko pozazdrościć i każdy kto chce zacząć przygodę z tym językiem nie mógłby sobie wymarzyć lepszej społeczności niż obecna.

Wracając do Zimowiska Linuksowego TLUG - było naprawdę fajnie. Dzięki zakwaterowaniu w Puckim HOMie czułem się jak na wczasach, do tego urok małego miasteczka jakim jest Puck - genialnie. Prelekcje były zróżnicowane, poziom wielu z nich naprawdę wysoki i profesjonalny. Szczególnie dało się to odczuć w prezentacjach Piotra Macuk, Tomasza Torcz (wiem, że gdzieś prowadzi bloga, ale nie mam adresu), Roberta Jaroszuk, Grzegorza Borowiak oraz Dariusza Puchalak. Subiektywnie jednak bardziej interesują mnie technologie webowe i ten charakter konferencji, która moim zdaniem była zaadresowana głównie do administratorów systemu Unix, nie przypadł mi specjalnie do gustu.

Co do spędzania czasu po pracy zagospodarowuję go w znacznej mierze treningami Aikido w Shoshin Dojo. I grubsza tyle z nowinek - wracam chorować :]

Gdyby pieniądze Microsoftu ...

Ostatnio kolega podesłał mi ciekawy artykuł Python + Django vs. C# + ASP.NET: Productivity Showdown. Złożyło się to z rozmową z jednym z moich współlokatorów o doświadczeniu pisania w .NET aplikacji webowych.

Przytoczny artykuł pokazuje w skrócie, że kilku niedoświadczonych programistów zaczynających swoją przygodę z Django może pobić wydajnością większą grupę doświadczonych C# piszących ten sam projekt w ASP.NET. To pokrywa się z moimi doświadczeniami z pracy. Jednak w tym wpisie chciałem zwrócić uwagę na coś innego.

Model MVC - pierwszy raz opisany w 1797 został zastosowany we wszystkich znanych mi frameworkach i okazał się dobrym rozwiązaniem. Microsoft dopiero w 2009 r. wypuścił stabilną wersję MVC.NET. Iron Python i IronRuby to próba nadgonienia przepaści pomiędzy ASP.NET a światem rozwiązań Open Source, w końcu umożliwienie wchłonięcia dobrodziejstw wszystkich projektów typu Django czy Ruby On Rails.

Ilość pieniędzy wpakowana w ASP zapewne jest ogromna. Zastanawiam się w jakim miejscu bylibyśmy dzisiaj gdyby te same środki przeznaczyć na rozwój takich projektów jak Ruby On Rails, Django, Pylons, Web2Py, Lift ,Merb czy chociażby Drupal.

Są to projekty o skromnych funduszach lub powstające niemalże wyłącznie dzięki dobrej woli wolontariuszy. Niemniej łamią stereotypy, wyznaczają nowe trendy w tworzeniu aplikacji sieciowych, są ponadczasowe a rozwiązania w nich zastosowane wyprzedzają swoją epokę. Gdzie byłby dzisiaj świat gdyby przeznaczyć na tego rodzaju projekty pieniądze jakie Microsoft zainwestował w ASP?

Odpowiedź na to pytanie istnieje. Masz ją nawet "przed oczami" lub na stronie startowej twojej przeglądarki. Tak jest! Zgadłeś! Odpowiedzią jest - Google.
Google jest jedyną znaną mi firmą, która powszechnie na dużą skalę korzystała z dobrodziejstw rozwiązań Open Source i inwestowała w nie pieniądze. Adaptacja jądra Linuksa w projekcie Android, własne patche do MySQL czy zmodyfikowany Python to tylko niektóre przypadki sukcesu Google w wykorzystywaniu tego co już zrobiono i udostępniono za darmo.

Wiele firm z powodzeniem korzysta z całych środowisk, ekosystemów udostępnianych przez Microsoft: serwery, usługi, fora, wiki, blogi, platformy multimedialne, narzędzia do pracy zdalnej i grupowej, aplikacje biurowe. Przykładów można byłoby mnożyć i mnożyć. Wtedy tworząc narzędzie dla firmy jesteś "zmuszony" tworzyć go w .NET. Być może nie jesteś zmuszony wprost ale jednak aplikacje pod produkty Microsoft pisze się najlepiej właśnie z użyciem tych technologii. Ba! Wyobraź sobie reakcje wyższego managementu na zażądanie Apache 2 i Python bo chcesz pisać coś w Django - kiedy oni wydali setki tysięcy dolarów na produkty firmy Microsoft. A Ty chcesz im powiedzieć, że niepotrzebnie - bo użyjesz sobie darmowego softu? Zbrodnia!

Może troszkę udemonizowałem scenariusz w poprzednim akapicie, ale to wyjaskrawienie jest moim zdaniem potrzebne. Google jest jedynym przedsiębiorstwem, w którym nie widać wszechobecności technologii Microsoftu. Z mojego punktu widzenia wygląda to tak, że Google chce wciąż mieć wybór w tym czego i jak używają. Czuć się dzięki temu wolnym i nieskrępowanym co czyni z nich niesamowicie elastyczną i innowacyjną firmę.

Mam wrażenie, że języki programowania znane ze świata Open Source ukierunkowują "na zewnątrz" zaś języki Microsoft "do wewnątrz". Python, Ruby czy Scala nie są związane z żadną konkretną technologią i dlatego powstające na ich bazie rozwiązania ukierunkowane są na nowe cele wyznaczające nowe kierunki. Tak robi Google i wiele innych firm kiedy tworzy coś nowego: Gmail, Google Docs, Youtube, Facebook, Twitter.
Platformy programistyczne Microsoft wymagają zawsze włożenia gro wysiłku w opracowaniu ich "pod systemu Microsoftu". Są więc ukierunkowane "do systemów Microsoft" działania z nimi, stworzenia API i do tego najlepiej się nadają - tworzenia własnych narzędzi dobrze zintegrowanych z ekosystemem ze stajni Billa Gatesa.

Myślę, że właśnie to "przywiązanie", to "zaplecze" jakie musi posiadać każda nowo powstała technologia wytwarzania oprogramowania z Microsoft sprawia, że nie starcza już tym technologiom "pary" aby stać się technologią, w której powstanie coś ponad epokowego i łamiące współczesne standardy.

Jak już wspominałem przywiązaniu temu nie podlega Google, wybierające do realizacji projektów technologie, które pozwalają rozwinąć skrzydła programisto i stworzyć coś - co jeszcze nie istnieje. Nie ograniczając ich ale dodatkowo dając wsparcie ich innowacyjnym pomysłom w stosowanej technologii.

Co więc byłoby gdyby Microsoft wkładał swoje pieniądze w rozwój Ruby On Rails, Django czy innych projektów Open Sourcowych? Mielibyśmy Google świata Open Source :] Czyż nie byłoby to piękne?

Wrażenia ze spotkania "Wprowadzenie do języka Scala"

Właśnie wróciłem z Uniwersytetu Gdańskiego gdzie uczestniczyłem w spotkaniu Trójmiejskiego Java User Group. Prelegentem był Łukasz Kuczera.

Idąc na spotkania miałem wobec niego ogromne oczekiwania. Liczyłem na to, że "ktoś nauczy mnie w końcu Scali" i "nie będę musiał się przedzierać przez 'Programming in Scala'". Jeszcze przed wejściem byłem mile zaskoczony gdy na korytarzu przed audytorium zobaczyłem osobą wertującą ową książkę.

Na samym początku w kilku słowach została omówiona historia języka, jego twórców oraz to jak ich doświadczenie z Javą wpłynęło na kształt oraz możliwości Scali. Po tym wstępie autor zaprezentował hierarchię klas w Scali oraz dostępne ad hoc metody i funkcje. Pokaz możliwości języka rozpoczął się od przykładowej implementacji klasy Rational. Prelegent skupił się na: używaniu metod klasy jak operatorów, wykorzystaniu funkcji require oraz stworzeniu konwertera intToRational. W między czasie przewijał się wątek funkcyjności Scali - chociaż pokazana została typowo od strony obiektowej.
W dalszej kolejności zostały zaimplementowane kolejki - z wykorzystaniem klas abstrakcyjnych, a zaraz po nich przyszła kolej na traitsy, z pokazaniem możliwości ich sekwencyjnego wywoływania. Nie zabrakło też przykładu implementacji Aktorów.

Konferencja była poprowadzona bardzo chaotycznie. Było to chyba winą tego iż "starano się przedstawić wszystko", zamiast skupić się omówić kilka interesujących fragmentów. Sprawozdawca wciąż skakał z tematu na temat, miotając się, jakby nie mogąc zdecydować o czym opowiedzieć (a o czym nie (sic!)).

Ponieważ spotkanie było dla członków JUGu, co krok ktoś (czy to prowadzący,czy ktoś z audytorium) próbował odnieść się do Javy. Porównania były czasem mniej, czasem bardziej trafne.

To co najbardziej mnie zaciekawiło to doświadczenia prelegenta z użyciem Scali w środowisku produkcyjnym. Przepisując na Scalę projekt, napisany wcześniej w Java, otrzymał on 5 MB (tak dokładnie - megabajtowy) Applet! Rozmiar pliku był zdeterminowany zawarciem w nim - poza kodem - również całego środowiska Scala :) (wszak przeciętnie użytkownik ma po swojej stronie tylko Javę). Po odnalezieniu metody minimalizacji jego rozmiaru (zmalał do 300 KB - mniejszy niż w przypadku Java) okazało się, że metoda zawodzi w przypadku używania Server Pages (jednak nie jestem do końca pewien czy dokładnie o tą technologię chodziło). Po obejściu problemu zaczęto dopisywać fragmenty kodu z użyciem Swinga. Tutaj jednak projekt został zawieszony. Nie udało się zmusić Scali do rysowania po elemencie canvas. Całość została przepisana ponownie do Javy. Jak wspomina sprawozdawca mogła to być wina po stronie teamu - jednak nie było czasu szukać rozwiązania i przyczyn problemu.

Ostatecznie spotkanie zakończyło się chwilę przed 19:30. Osobiście oceniam je jako bardzo owocne:) Po prelekcji miałem okazję zamienić kilka słów z autorem wykładu:) Bardzo ucieszyła mnie ogromna pasja i optymistyczne nastawienie do Scali;) Zostałem nawet podwieziony do domu:] Osobiście zastanawiam się czy samemu nie przygotować serii wykładów na ten temat - zobaczymy:)

P.S. Pomimo krytycznej oceny autor wpisu zna realia mieszanki adrenaliny i audytorium liczącego kilkadziesiąt osób i wie z jak wielkim stresem wiąże się stanie "po drugiej stronie". Dodatkowo prelegent poinformował o swoim nie najlepszym samopoczuciu - i przeprosił za ewentualne, wynikające z tego, komplikacje.

Scala - język ok, ale kto wykorzysta jej potencjał?

Z każdym dniem lepiej poznając Scalę dochodzę do wniosku, że to język programowania o fantastycznym potencjale i możliwościach. Jednak wraz z kolejnymi mechanizmami tego języka programowania zastanawiam się kto dziś (a jeżeli nie dziś to kiedy) wykorzystam ten kolosalny, drzemiący w języku potencjał?

O ile C, C++ czy inne języki programowania odbieram jako odpowiedź na rosnące potrzeby programistów o tyle scala jest dla mnie czymś "zadanym". Rozumiem, że PHP było odpowiedzią na braki w językach do tworzenia witryn internetowych, a C++ popularyzacją obiektowego stylu projektowania, jednak na co odpowiedzią jest Scala?

Ilość usprawnień i wprowadzonych w niej koncepcji mnie osobiście, jako programistę, przerasta. Ogromny potencjał jakim emanuje sprawia, że zamiast skupiać się na problemie i jego rozwiązaniu (z użyciem języka programowania) zastanawiam się jak tego języka programowania użyć wymiernie do jego możliwości. Scala po prostu obecnie mnie przerasta. Jest dla mnie trochę jak objawienie - nie rozwiązanie problemów z obecnymi językami programowania (poza ułomną lambdą Python w 100% mi wystarcza).

Jestem pełen podziwu i szacunku wobec geniuszu twórców tego języka i zastosowanych w nim rozwiązań:)

Python i Ruby w jednym stali domu ...

... o ASP.NET C# nie mówiąc nikomu.

Bolączki początkującego w ASP.NET

Może to bolączki początkującego programisty a może rozpieszczenie. Nie wiem. Wiem jedno - ASP.NET to "pain in the ass". Ale od początku.
Interfejs stworzył kolega. Tyle wiem o tym jak to się robi. Mu się udało. Ja miałem zacząć wypakowywać go treścią z bazy danych. To co oferuje C# w tym zakresie jakoś nie zachwyca. Zacząłem od tworzenia zapytań w "stringu" i podpinania pod kontrolkę. No i działało... Kiedy już byłem zadowolny ... przypomniałem sobie o SQLInjection :/ Oczywiście funkcji do escapowania nie zaświadczysz w tak nowoczesnym języku jak C#.
Zaświtała mi myśl, aby zobaczyć czy może nie warto (póki czas) przerzucić się na MVC. Składnia SQLowata wbudowana w język programowania fajna, ale totalnie biedna. Bez joinów nie pakuję się w tą zabawę.
Wróciłem więc do zwykłego ASP.NET. Skoro już muszę w tym programować to może stworzę sobie fajną abstrakcję dla bazy danych. Zleciała mi na tym większość dnia. Niestety wybrałem ślepą uliczkę. Tylko dlaczego tak cudowne środowisko jak Visual Studio nie powiedziało mi, że wybierając na target SqlDataReader nie uda mi się go podpiąć jako DataSource do GridView z paginowanie. Nie wiem. A może po prostu nie wiedziało. Tak więc w cudowny sposób stanąłem z gotową, ładną acz kompletnie nieużyteczną klasą do obsługi bazy danych i straconymi 10 godzinami roboczo godzin. Dobrze, że chociaż mi za nie zapłacą.

Maszyna czasu - wskazówka cofa się

Mój dzisiejszy dzień i w ogóle całe programowanie w ASP.NET przypominają mi młodość. Czasy, w których nie wiedziałem co to framework. Czas, w którym wymyślało się koło na nowo. Czas, w którym tworzyło się mnóstwo autorskich rozwiązań.
W ASP.NET to nieunikonione. Nie jeżeli choć troszkę próbujemy dorównać wygodzie oferowanej przez takie technologie jak Django, Pylons, Symfony czy "Drupal Framework". A chyba nie umiem już zaakceptować faktu, że "coś jest źle zrobione".
Pomimo braku wygodnych i dobrze przemyślanych mechanizmów nie natrafiłem na jakiś wysyp "gotowców", które ułatwią Ci życie w sieci. A szkoda. Klasa do porządnej obsługi bazy danych by się przydała. Obecnie - wygląda to dziwnie.
Przyglądając się technologiom stosowanym w ASP.NET mam wrażenie, że tym co tam się znalazło rządziła "burza mózgów". 30 pomysłów, które po prostu zaimplementowano a potem zaczęto się zastanawiać jak to ma razem działać. I coś tam "sklecono". Szalenie niewygodne, nieelastyczne i dziwnie niskopoziomowe.

Pokolenie RuPy

Możemy kłócić się całymi latami o wyższość jednej technologii nad drugą. Idealizować Scalę, krytykować Pythona za niekonsekwencję, Rubego za "abstrakcję". Jednak po dzisiejszym dniu mam to po raz kolejny w nosie. W każdym z tych języków tworzenie witryn to bajka. Żal mi całych mas ludzi, którzy myślą, że ASP.NET to szczyt możliwości. Zarazem zaczynam z każdą chwilą doceniać każdy kolejny projekt, który przyjdzie mi tworzyć z użyciem, którejkolwiek z tych technologii.
Wszystkim, którzy cierpią na bezsenność z powodu wymyślania argumentów na korzyść/niekorzyść jakiegoś języka programowania - daję receptę. Zaprojektujcie w ASP.NET system newsów z komentarzami i bazą użytkowników. Spróbujcie zabezpieczyć aplikację przed XSS, CSRF, SQLInjection z użyciem C# i zróbcie to równie ładnie jak w Python'ie czy Ruby'm. Efekt - gwarantowany: "No more tears".

Podsumowanie

Część artykułów robiących wielkie halo wokół Iron Ruby i Iron Python to mydlenie oczu. Odniosłem kiedyś wrażenie, że Microsoft "robi łaskę", że implementuje te dwa świetny języki na swojej platformie. Może być tylko inaczej. MS idzie po najniższej linii oporu. Stara się zapewnić, godne porządnego, szanującego się programisty, (sic!) środowisko. Środowisko, które zacznie zbliżać się możliwościami do obecnych trendów. Jednak moim zdaniem jeszcze daleko do tego. Oczywiście. Elastyczność Ruby'go i Python'a będzie biła na głowę C# w każdym miejscu i usprawni tworzenie witryn o 150%. Jednak dopiero zastosowanie frameworków znanych ze świata CPython'a czy CRube'go sprawi, że będzie to opcja do rozważenia.

Prawda jest taka, że Microsoft ma problem. Ten problem nazywa się IIS. Jak widać doszli do wniosku, że jedynym wyjściem z niego to zrobić działające z nim implementacje tego co dobre. Oby tylko nie "ulepszyli" całości po swojemu robiąc z genialnych technologii kolejną, której nie da się używać.

P.S. Autor podkreśla na koniec, że w ASP.NET programuje bardzo krótko i negatywne zdanie o technologii może wynikać ze słabej znajomości języka.