Dlaczego liczy się jakość implementacji?

Programowałem już w kilku frameworkach. Jeszcze kilka przede mną.Czy zgodzicie się, że wszystkie frameworki są takie same? Nie - wszak różnią się między sobą... To inaczej. Czy zgodzicie się, że robią to samo? Inaczej, że próbują osiągnąć ten sam cel? Moim zdaniem każdy framework (wszak nazywa się frameworkiem) ma za zadanie:

• stworzyć środowisko pracy charakterystyczne dla prac webdeveloperskich
• zapewnić bezpieczeństwo aplikacji charakterystyczne dla webserwisów
• ułatwić utrzymywanie projektu poprzez separację - na przykład z użyciem wzorców projektowych

Każdy framework realizuje te cele na swój własny sposób. Jest jakaś warstwa obsługi bazy danych, tworzony jest jakiś wzorzec do udostępniania funkcji klientowi (MVC, REST, EDA), proponowany jest system wprowadzenia nieinwazyjnie logiki do warstwy HTML (szablony, widoki). Realizacja tych celów mogłaby stanowić pewną definicję frameworka.

W tym świetle frameworki nie różnią się od siebie. Wszystkie realizują swoje cele. Django czy Pylons, Rails, CakePHP, Symfony, Kohana albo Web2Py, Lift - wszystkie z definicji realizują te cele. Którego użyć do prostego projektu, który da się zrealizować w każdym z nich?

Wielu może dziwić, drażnić postawa często prezentowana przez Jarka Zabiełłę - zachwytu nad perfekcją programistów tworzących konkretny framework. Technologiczną doskonałością Merba, geniuszem z jakim zakodowany jest Lift. U mnie ta postawa znalazła w końcu grunt.

Lepsza jakość kodu i restrykcyjne coding standard (np. w Merb) oznacza wiele dobra: prostsza refaktoryzacja, mniejsza ilość potencjalnych błędów, znacznie zwiększone bezpieczeństwo, posunięty performance. Taki jest właśnie Merb.

Ponawiam pytanie: "Jaki framework wybrać do prostego projektu, który można stworzyć w każdym z nich?" odpowiedź - najdoskonalszy technologicznie. Jaki framework wybrać aby mieć pewność największego bezpieczeństwa? Najdoskonalszy technologicznie? Jaki framework wybrać aby moja aplikacja była możliwie najszybsza? Najdoskonalszy technologicznie.

Tak. Frameworki różnią się między sobą: dostępnymi wtyczkami, architekturą, możliwościami, językiem programowania. Do momentu, w którym którykolwiek z tych składników odgrywa rolę - walka między frameworkami nie jest równa i w konkretnych przypadkach wybór jednych przeważa nad drugimi. Jednak dla prostych projektów, gdy nie masz bariery poznania nowego języka programowania tylko doskonałość technologiczna może przeważyć nad użyciem jednego ponad drugim.

Mam nadzieję, że udało mi się oddać moje ostatnie przemyślenia, na których znalazło grunt podejście Jarka Zabiełły, który często rozwodzi się nad doskonałością techniczną pewnych rozwiązań :) Wszak dla najlepszych przestaje być ważne, że potrafią coś zrobić, a zaczyna być ważniejsze jak to zostało wykonane.

Skoro coś można zrobić na wiele sposobów to czemu nie ma budzić uznania i szacunku i być przez nas wybieraną technologia, która została zrobiona w sposób genialny i najlepszy?

Co wkurza mnie w ludziach, którzy wielbią Railsy

Tytuł jest troszkę kontrowersyjny i powinien brzmieć "co wkurza mnie w ludziach, którzy wielbią jeden - jedynie słuszny - framework" bo o to mi naprawdę chodzi. Celowo jednak napisałem, że o Rails mi chodzi ponieważ wszyscy, którzy rażą mnie swoim podejściem wśród moich znajomych to właśnie Railsowcy.

Nie jestem uczulony na każdego kto broni jakiegoś frameworka. Tak na przykład bardzo lubię argumentację Jarka Zabiełły, który dałby się dosłownie poszatkować za Lifta, skoczyć w ogień za Merbem czy odtańczyć taniec radości przez Web2Py. Nie widzę nic złego w posiadaniu swojego ulubionego frameworka. Co więc mnie denerwuje?

Niepowetowanie rozdrażniają mnie osoby, które programowały tylko w jednym (nie ważne jakim) frameworku i mając takie doświadczenie opowiadają o nim jak o wybawieniu. Po prostu krew mnie zalewa. Ktoś programował sobie w PHP (na sucho): echo do HTML, include $_GET do ładowania stron, mysql_query do robienia zapytań i nagle [... tu wstaw nazwę jakiegoś frameworka, który stał się religią dla Twoich znajomych]! Po prostu objawienie! Ścieżka światła otworzyła się przed biednym, pogrążonym programistą i doznał olśnienia! I od tamtej pory nie rozstaje się ze swoją cudowną technologią, genialnym wybawicielem! Po prostu ... śmiechu warte. Tyle powiem.
Nie mogę znieść braku chłodnego dystansu do technologii, której się używa. Pewnej podejrzliwości i niepokoju: A może istnieje jeszcze inna, może lepsza technologia? Może to nie jest szczyt wszystkiego? Może w innych językach programowania istnieją inne równie dobre a może nawet lepsze frameworki? Taka właśnie postawa budzi we mnie szacunek do adwersarza i otwiera na jego argumenty.
Rozumiem jak najbardziej - użyciem frameworka jest ogromnym postępem i tak! zgadzam się w 100%! jest często niesamowitym, ekscytującym, powalającym na kolana odkryciem. Szczególnie w świetle czasu jaki zyskujemy - tworząc aplikację. Jednak zdrowe moim zdaniem jest gdy ów zachwyt pcha programistę do przodu, nie daje mu spokoju, każe poznawać nowe frameworki, lepsze technologie, doskonalesz rozwiązania. Nie mogę znieść gdy widzę, że ktoś po prostu na tym zachwycie - spoczął na laurach. Jego poglądy zaczynają wtedy dla mnie przypominać religię, a argumentacja staje się "nawracaniem" na moją stronę.

Mało kto będzie krytycznie i obiektywnie podchodził do frameworków jeżeli nie pozna na wstępie kilku. Poznanie wyłącznie jednego i zatrzymanie się na nim - w 99% skazuje człowieka na brak obiektywizmu. Nie jest wtedy ani dobrym adwersarzem do dyskusji bo jedyne co może powiedzieć, że to czego używa jest dobre (a często mówi, że najlepsze) - jednak co znaczą jego słowa kiedy nie ma porównania.
Dużo bardziej wiarygodną wypowiedzią jest dla mnie zdanie programisty, który nigdy nie programował we frameworku, o którym mowa, ale dużo o nim czytał i tworzył oprogramowanie w kilku innych pochodzących z różnych języków programowania niż opinia osoby, która poznała swój pierwszy framework i tak się nim zachwyciła, że nie pozwala jej to iść dalej.
Na koniec może troszkę powiewu optymizmu. Trzeba cieszyć się z każdej osoby, która zacznie używać frameworków. Nawet takiej, która uczyni z tego religię. Niech programuje w nim nawet nieświadomie i źle, ale zawsze będzie oznaczało to więcej lepszej jakości kodu aniżeli ta sama aplikacja miałby być pisana na sucho.

Gdyby pieniądze Microsoftu ...

Ostatnio kolega podesłał mi ciekawy artykuł Python + Django vs. C# + ASP.NET: Productivity Showdown. Złożyło się to z rozmową z jednym z moich współlokatorów o doświadczeniu pisania w .NET aplikacji webowych.

Przytoczny artykuł pokazuje w skrócie, że kilku niedoświadczonych programistów zaczynających swoją przygodę z Django może pobić wydajnością większą grupę doświadczonych C# piszących ten sam projekt w ASP.NET. To pokrywa się z moimi doświadczeniami z pracy. Jednak w tym wpisie chciałem zwrócić uwagę na coś innego.

Model MVC - pierwszy raz opisany w 1797 został zastosowany we wszystkich znanych mi frameworkach i okazał się dobrym rozwiązaniem. Microsoft dopiero w 2009 r. wypuścił stabilną wersję MVC.NET. Iron Python i IronRuby to próba nadgonienia przepaści pomiędzy ASP.NET a światem rozwiązań Open Source, w końcu umożliwienie wchłonięcia dobrodziejstw wszystkich projektów typu Django czy Ruby On Rails.

Ilość pieniędzy wpakowana w ASP zapewne jest ogromna. Zastanawiam się w jakim miejscu bylibyśmy dzisiaj gdyby te same środki przeznaczyć na rozwój takich projektów jak Ruby On Rails, Django, Pylons, Web2Py, Lift ,Merb czy chociażby Drupal.

Są to projekty o skromnych funduszach lub powstające niemalże wyłącznie dzięki dobrej woli wolontariuszy. Niemniej łamią stereotypy, wyznaczają nowe trendy w tworzeniu aplikacji sieciowych, są ponadczasowe a rozwiązania w nich zastosowane wyprzedzają swoją epokę. Gdzie byłby dzisiaj świat gdyby przeznaczyć na tego rodzaju projekty pieniądze jakie Microsoft zainwestował w ASP?

Odpowiedź na to pytanie istnieje. Masz ją nawet "przed oczami" lub na stronie startowej twojej przeglądarki. Tak jest! Zgadłeś! Odpowiedzią jest - Google.
Google jest jedyną znaną mi firmą, która powszechnie na dużą skalę korzystała z dobrodziejstw rozwiązań Open Source i inwestowała w nie pieniądze. Adaptacja jądra Linuksa w projekcie Android, własne patche do MySQL czy zmodyfikowany Python to tylko niektóre przypadki sukcesu Google w wykorzystywaniu tego co już zrobiono i udostępniono za darmo.

Wiele firm z powodzeniem korzysta z całych środowisk, ekosystemów udostępnianych przez Microsoft: serwery, usługi, fora, wiki, blogi, platformy multimedialne, narzędzia do pracy zdalnej i grupowej, aplikacje biurowe. Przykładów można byłoby mnożyć i mnożyć. Wtedy tworząc narzędzie dla firmy jesteś "zmuszony" tworzyć go w .NET. Być może nie jesteś zmuszony wprost ale jednak aplikacje pod produkty Microsoft pisze się najlepiej właśnie z użyciem tych technologii. Ba! Wyobraź sobie reakcje wyższego managementu na zażądanie Apache 2 i Python bo chcesz pisać coś w Django - kiedy oni wydali setki tysięcy dolarów na produkty firmy Microsoft. A Ty chcesz im powiedzieć, że niepotrzebnie - bo użyjesz sobie darmowego softu? Zbrodnia!

Może troszkę udemonizowałem scenariusz w poprzednim akapicie, ale to wyjaskrawienie jest moim zdaniem potrzebne. Google jest jedynym przedsiębiorstwem, w którym nie widać wszechobecności technologii Microsoftu. Z mojego punktu widzenia wygląda to tak, że Google chce wciąż mieć wybór w tym czego i jak używają. Czuć się dzięki temu wolnym i nieskrępowanym co czyni z nich niesamowicie elastyczną i innowacyjną firmę.

Mam wrażenie, że języki programowania znane ze świata Open Source ukierunkowują "na zewnątrz" zaś języki Microsoft "do wewnątrz". Python, Ruby czy Scala nie są związane z żadną konkretną technologią i dlatego powstające na ich bazie rozwiązania ukierunkowane są na nowe cele wyznaczające nowe kierunki. Tak robi Google i wiele innych firm kiedy tworzy coś nowego: Gmail, Google Docs, Youtube, Facebook, Twitter.
Platformy programistyczne Microsoft wymagają zawsze włożenia gro wysiłku w opracowaniu ich "pod systemu Microsoftu". Są więc ukierunkowane "do systemów Microsoft" działania z nimi, stworzenia API i do tego najlepiej się nadają - tworzenia własnych narzędzi dobrze zintegrowanych z ekosystemem ze stajni Billa Gatesa.

Myślę, że właśnie to "przywiązanie", to "zaplecze" jakie musi posiadać każda nowo powstała technologia wytwarzania oprogramowania z Microsoft sprawia, że nie starcza już tym technologiom "pary" aby stać się technologią, w której powstanie coś ponad epokowego i łamiące współczesne standardy.

Jak już wspominałem przywiązaniu temu nie podlega Google, wybierające do realizacji projektów technologie, które pozwalają rozwinąć skrzydła programisto i stworzyć coś - co jeszcze nie istnieje. Nie ograniczając ich ale dodatkowo dając wsparcie ich innowacyjnym pomysłom w stosowanej technologii.

Co więc byłoby gdyby Microsoft wkładał swoje pieniądze w rozwój Ruby On Rails, Django czy innych projektów Open Sourcowych? Mielibyśmy Google świata Open Source :] Czyż nie byłoby to piękne?